Marquez'in
en zor okunan romanı, kitapta paragraf yok, diyaloglar ve betimlemeler
iç içe geçiyor ve bir süre sonra birbirlerini kovalamaya başlıyorlar;
her seferinde hikayeyi anlatan kişi kim, mekanları kimin gözünden
görüyoruz anlamaya çalışırken imgelerin derinliğinde kayboluyoruz. Bence
Gabo, diktatörün karanlık ve kasvetli iç dünyasını anlatabilmek için bu
anlatım yöntemini özellikle tercih ederek kaotik atmosfer romanını
kurguluyor.
Son söz olarak da yazarın deyişiyle:
"Gücünüz arttıkça kimin yalan kimin doğru söylediğini bilmeniz zorlaşır.
Mutlak güce ulaştığınızda gerçeklikle temasınız kalmaz; bu başa
gelebilecek en kötü yalnızlıktır.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder